Zelf achter de toetsen

“Ohne Musik wäre das Leben ein Irrtum.”
Friedrich Nietzsche

In 1975, vijftien jaar oud, zat ik voor het eerst achter de pianotoetsen en voor ik het wist draaide alles om muziek. Na twee maanden speelde ik Für Elise en ik ontdekte al heel snel hoe leuk het is om les te geven, om anderen deelgenoot te maken van al die ontdekkingen.

Vrijwel al mijn tijd aan de piano gaat momenteel in de inspirerende samenwerking met drie zangeressen. Het repertoire voor zang en piano is in al zijn variatie van een onbegrensde schoonheid en de samenwerking een verrijking.

	Sofie Dhondt heeft me de liefde voor de jazz doen ontdekken, en ook al zal ik nooit een jazz-pianist worden, die oude jazzstandards hebben wel mijn muzikale horizon verbreed. Het toeval wil dat ze in de versies van Diana Krall en Keith Jarrett bijvoorbeeld ook naadloos aansluiten bij ons Houdbare Noten programma, waarin we met een gedeelde belangstelling voor Zen en een visie op de maatschappij qua engagement goed overeenkomen.  naar de website van Sofie
	Carina Vinke leerde ik kennen bij een masterclass van Christa Ludwig, en ik mocht beide zangeressen interviewen voor Walking up the Mountain Track. Carina maakte daar op alle aanwezigen, inclusief Christa Ludwig, een verpletterende indruk en nu werken we samen aan een programma met liederen van Mahler, Strauss, Wagner en Schubert. naar de website van Carina
	Kaiyi Min is een zeer veelzijdige sopraan uit Taiwan, die ik voor het eerst begeleidde bij de uitvaart van mijn vader. Dat was het begin van een samenwerking in Uitvaartsopraan, maar we doen ook een programma met liederen van o.a. Fauré, Hahn, Schubert, opera,  oratorium en muziek uit Taiwan. naar de website van Kaiyi